درد نبودن امام حاضر

بعضی وقتا به خودم میگم اون آدمایی که امام علی بهشون فرمود از من سوال کنید قبل از اینکه از بین شما برم چقد خدا بهشون سعادت داده بود و اونی که پرسید من چندتا تارمو دارم چقد احمق بود و مشت نمونه خروار یعنی هزاران احمق مثل اون بودن

امروز یه سوال مذهبی داشتم پیام دادم از پیج حاج آقا شهاب مرادی پرسیدم ولی واقعیت اینه که اصلا امیدی ندارم که جوابمو بده ... پیش خودم یه لحظه گفتم کاش امام حسین یه پیج داشت... کاش الان امام حسین بود و من میتونستم سوالمو بپرسم و درد دلمو بگم و مطمئن باشم که جواب می گیرم و بهترین جواب رو هم میگیرم... ما خیلی مردم بدبختی هستیم... تو بدترین برهه تاریخ بشریت زندگی میکنیم چون پیچیدگی ها خیلی زیاده و زندگی سخت و محدودیت ها زیاد و دینداری یجور زجر هر روزه و در عین حال نه امامی نه پیغمبری ... گاهی حتی نمیشه جواب سوالا رو از دفتر مراجع گرفت

چند سال پیش زنگ زدم دفتر یکی از مراجع بهش گفتم آقا من دلم میخواد کار مهدوی کنم اگه گروهی میشناسید جایی می شناسید که تو این زمینه کار میکنن معرفی کنید یارو بهم گفت برو یه وبلاگ بزن کار کن... احساس کردم داره مسخره م  میکنه بعد گفت وصلت میکنم واحد فرهنگی اونم همین جوابو داد... حس کردم ما چ شیعه های ماستی هستیم

کاش یکی بود که داروی دردهای قلبمو میداد ... میگفت چطور بخوام که جواب بگیرم... از کی بخوام که جواب بگیرم ... چقدر دلم سنگینه واقعا